Rond deze tijd van het jaar is het gebruikelijk voor journalisten om een stuk te schrijven over het afgelopen jaar of om voorspellingen voor het aankomende te maken. Mijn baan is een stuk makkelijker met de komst van Roger Martin-Fagg’s update over de staat van de economie.
Roger is docent economie, consultant en broadcaster. Zijn voorspellingen voor 2012 zijn, als een van de weinige experts die de huidige financiële crisis voorspelde, zeker de aandacht waard.
De kern van zijn update is een terugblik hoe we in het huidige economische klimaat beland zijn en wat we kunnen doen om onszelf er uit te halen.
De unificatie van Duitsland in 1990 veroorzaakte een substantiële overdracht van inkomen van west naar oost, en salarissen en sociale voorzieningen werden beperkt. Bedrijven investeerden alleen nog maar in R&D en internships. Het resultaat was een reductie van 20% in arbeidskosten vergeleken met de rest van de EU en een stijging van de werkloosheid naar 12.1% tegen de tijd dat Angela Merkel aan de macht kwam in 2005.
Terwijl Duitsland haar export naar aangrenzende landen vergrootte, vocht Frankrijk tegen de uitbreiding van de Europese Unie. Frankrijk was van mening dat globalisatie eerder een bedreiging was die bestreden moest worden dan een kans die benut moet worden.
De oudere bevolking van Europa genoot van een comfortabel levensstijl en Brussel beschermde ondernemingen tegen een inval van goedkope Aziatische producten. Frankrijk was het enige grote Europese land waar mensen met 60 met pensioen gingen; in België, Italië en Polen stopte iedereen achterin de 50 met werken.
Angela Merkel zegt dat als de Euro instort, Europa instort. Maar zelfs als de Euro niet instort, is Europa daar nog niet mee gered. Europa staat op twee leugens. Het eerste leugen is dat een monetaire unie kan bestaan zonder politieke unie. Het tweede leugen is dat euro en niet-eurolanden samen kunnen bestaan.
In de laatste week van oktober 2011, stemden Europese leiders in met het vergroten van de hoeveelheid geld die de European Financial Stability Facility (EFSF) kan uitlenen van 300 biljoen euro’s naar 1.1 triljoen euro’s. Dit was de eerste grote stap naar het vergroten van de afstand tussen eurolanden en niet eurolanden.
Dit soort maatregelen zijn het tegenovergestelde van de principes die gelden bij het opzetten van een grote, vrije handelsmarkt. Een monetaire unie in problemen heeft namelijk hele andere behoeftes dan een club die geïnteresseerd is in vrije handel. De eurolanden, beïnvloed door Frankrijk, besloten dat het deze vrije handel was die de balans in de eerste plaats verstoord heeft.
De Eurozone zal een gezamenlijk financieel platform moeten creëren zodat macro-economische stabiliteit gegarandeerd is en Eurobonds voor een goede prijs verkocht kunnen worden (lage rente). De niet-eurolanden hebben helemaal geen behoefte aan dergelijke constructies en zouden een regime geleid door en voor de Eurozone niet accepteren. Er zijn tien van deze landen; zij zijn kleiner en minder homogeen dan de 17 Eurozone landen.
Gedurende de aankomende vijf jaar zal de micro-economische club veranderen in een macro-economische unie en zullen Zweden en het Verenigd Koninkrijk moeten beslissen of ze lid willen blijven van een gezelschap waarmee zij steeds minder gemeen hebben.
Roger voorspelt dat Griekenland de euro binnen de komende 18 maanden zal verlaten en dat de opnieuw ingevoerde Drachma zal verhandelen tegen een waarde van 60% van de Euro. Griekse ondernemingen met buitenlandse activiteiten zullen hierdoor verliezen leiden, maar er zullen veel grotere voordelen te realiseren zijn nu Griekenland de nummer 1 vakantiebestemming van Europa wordt.
Inflatie zal stijgen naar 15% terwijl de lonen zullen achterblijven, waardoor Griekenland zal lijden onder de slechte concurrentiepositie. Griekse villa’s zullen wellicht volgeboekt zijn, maar vis zal twee keer zou duur worden vanwege stijgende benzineprijzen en reparatiekosten van boten. Het verkopen van stukken land aan Britse toeristen zal er toe leiden dat binnen twee jaar het Griekse nationaal product met 3% zal groeien.
Ondertussen zullen de Duitse en Franse overheden Brussel negeren en hun nationale banken ondersteunen met forse kapitaalinjecties. In drie jaar tijd, voorspelt Roger, zullen Frankrijk en Duitsland een aparte eurozone aankondigen voor het noorden, en de omringende landen. Voor deze landen zal de euro tegen een korting van 30% ten opzichte van de noordelijke euro verhandelen. Europa zal verdeelt zijn in drie gebieden: centraal, grens en buitengebied. Het buitengebied, waartoe Denemarken, Zweden en het Verenigd Koninkrijk behoren, zullen hun handel uitbreiden naar het Oosten, waar het geld zit.
Al met al verteld Rogers ons niets nieuws, maar hij spreekt wel meet een zelfverzekerde toon, wat het zeker de moeite waard maakt om zijn voorspellingen over zes maanden nog eens onder de loep te nemen. Om zijn volledige paper te lezen, klikt u op http://www.wellmeadow.co.uk/2011/11/24/roger-martin-fagg/rm-f-report-november-2011/
