Een recent onderzoek naar moeders met kinderen tussen twee en vijf jaar oud, onthulde dat meer kinderen weten hoe ze een computerspelletje moesten spelen dan hoe ze moeten zwemmen of fietsen. Ook werd aangetoond dat meer kinderen die bijna naar school gaan, weten hoe ze een smartphone moeten bedienen dan dat ze weten hoe ze hun veters moeten strikken.
Nog een ander onderzoek (uitgevoerd door de gemeente Plymouth in Engeland), toonde aan dat 72% van kinderen onder de vijf jaar oud, gemiddeld zo’n 30 minuten per dag op het internet zitten. Er is zelfs een YouTube video die laat zien hoe een baby met groot gemak een iPad bedient om vervolgens een magazine te ‘swipen’. De manier waarop kinderen zich ontwikkelen, verandert sterk.
De interface van de iPad is ontworpen om simpel en intuïtief te zijn. Kinderen hoeven daarom ook niet worden geleerd wat ze moeten aanraken om te zien waarin zij geïnteresseerd zijn. Het is hierom dan ook geen verrassing dat peuters het makkelijk vinden om te gebruiken, ook al heeft Apple nooit aangegeven of ze zulke jonge mensen in gedachten hadden toen ze de tablet aan het ontwikkelen waren.
Jonathan Freeman, psycholoog, kijkt naar hoe mensen digitale media ervaren, en zegt: ‘Als je kijkt naar de geschiedenis van de ontwikkeling van computers, mobiele telefoons en videospellen, zie je dat het niet langer noodzaak is om een expert te zijn. De Nintendo Wii maakte het mogelijk om spelletjes te spelen zonder te hoeven weten hoe je een controller moet bedienen. Een iPad kan praktisch direct bediend worden door zowel een tweejarige of een zeventigjarige.’
iPad eigenaren kunnen speciale rubberen hoesjes kopen om hun gadget te beschermen tegen kinderen die wellichtruig omgaan met het apparaat en de markt voor apps voor kinderen is booming. Een lijst van trends in apps van 2011, had ‘ouderschap op afstand’ (‘remote parenting’) op nummer 1 staan.
Een leuk voorbeeld hiervan is de app ‘Nursery Rhymes with StoryTime’, ontwikkeld door ontwerpstudio ustwo. Deze app stelt een kind in staat om interactief te spelen met sprookjes en rijmpjes en geeft een ouder, die bijvoorbeeld op zakenreis is, de mogelijkheid om op afstand via zijn/haar iPhone iets voor te lezen of zingen. Er zijn al meer dan 20,000 exemplaren van de app verkocht.
Michaela Wooldridge is ontwikkelingspsycholoog en heeft onlangs een onderzoek uitgevoerd die kijkt of moeders anders omgaan met hun peuters, afhankelijk van of zij hun kinderen laten spelen met traditioneel speelgoed of de nieuwe generatie van digitaal speelgoed. ‘Met elektronisch speelgoed waren ouders niet minder affectief, maar minder reactief en leerden ze minder. Het was alsof het speelgoed in de weg stond; ze moesten eerst zelf uitvinden hoe het speelgoed werkte om vervolgens het kind te leren hoe het speelgoed werkt.’
‘Kinderen jonger dan twee of drie, snappen twee dimensionale schermen nog niet zo goed’, aldus Woolridge. Experimenten tonen aan dat tweejarigen die een YouTube filmpje bekijken van de moeder die uitlegt hoe ze een object moeten vinden, het veel moeilijker hebben dan als de moeder in het echt uitlegt waar het object is. ‘Jonge kinderen zijn 100% meer gefascineerd door een kasteel van papier dat uit een boek omhoog komt, dan wat je ook maar kan zien, horen of aanraken op een computerscherm.’
Kinderen zijn overal in geinteresseerd en houden ervan om op knopjes met felle lichten en geluiden te drukken. Ze zien hun ouders op hun iDingen concentreren en willen dan ook hun gedrag imiteren; deze objecten moeten immers wel interessant zijn omdat hun ouders er ook niet achter weg te slaan zijn.
Zonder betrokkenheid van ouders zal een kind zich echter nooit kunnen ontwikkelen. Een kind kan bijvoorbeeld niet leren tellen met behulp van alleen speelgoed. Software ontwikkelaars zijn het eens over het belang hiervan. Het is zorgwekkend om te denken dat ouders hun telefoon en tablets gebruiken om hun kind bezig te houden. Een recent onderzoek gaf aan dat 75% van moeders hun telefoons aan hun kinderen gaven, waarop Wooldridge zegt: ‘Vroeger gaven we onze sleutels voor exact hetzelfde doel.’
Spelen met een iPad zal nooit genoeg zijn om een driejarige te leren hoe om te gaan met technologie als ze groter zijn. Wooldridge zegt: ‘Je moet eerst leren hoe je moet leren; daarna kun vrijwel alles wat voorbij komt aan. De kinderen die veel ervaringen hebben opgedaan in hun eerste drie levensjaren, zijn diegenen die bijna alle dingen kunnen gebruiken die ze later in hun omgeving aantreffen. Zij moeten eerst eerst de wereld om zich heen begrijpen, in real-time, voordat zij de virtuele wereld kunnen begrijpen.’
Nigel Phillips
