Wetenschappers in het Verenigd Koninkrijk onderzochten de monetaire waarde van een glimlach. Experts op de Universiteit van Bangor in Wales hebben software ontwikkeld die de reactie van iemand die lacht kan meten, en vonden dat elke lach een derde van een cent waard is.
Teamleider van het onderzoek, Danielle Shore, zegt dat glimlachen dient als ‘sociale valuta’, een waardevolle beloning waarvoor mensen bereid zijn te betalen. Het onderzoek suggereert dat een glimlach de kracht heeft om winkelende mensen meer te laten kopen en dat lucratieve werkrelaties kunnen ontstaan.
Enige voorzichtigheid is echter op zijn plaats, want het onderzoek wijst uit dat positieve reacties op lachen alleen ontstaan als de lach gemeend is.
In het onderzoek werden studenten gevraagd een spel te spelen met gecomputeriseerde tegenstanders. De tegenstanders reageerden door te lachen op twee manieren: oprecht of bescheiden. De oprechte lach produceerde zogenaamde lachlijnen, kleine rimpels in het gezicht rondom de ogen. Studenten leerden de kans om geld te winnen te associëren met verschillende tegenstanders, die elk geprogrammeerd zijn met een andere winkans. Als er van de computer werd gewonnen werd dit door middel van een lach versterkt.
‘De meest verrassende ontdekking van het onderzoek was dat respondenten oprecht lachende tegenstanders prefereerden boven de bescheiden lachende tegenstanders, zelfs als aan de tegenstander met de bescheiden glimlach een grotere win kans verbonden zat. De verwachting van de onderzoekers was dat studenten alleen oprecht lachende tegenstanders zouden kiezen als beide tegenstanders een gelijke kans van winnen hadden. Het feit dat ze tegenstanders kozen die minder snel uit zouden betalen was een verrassing’.
Het resultaat van het experiment zorgde ervoor dat de wetenschappers een calculatie konden maken van de financiële waarde van een oprechte lach. ‘Het is interessant om over een lach te praten in termen van geld, maar de daadwerkelijke economische waarde hangt af van de persoon met wie je op dat moment omgaat’, aldus Shore.
‘In onze studie gaven studenten een derde van een cent op om een lach te zien. Een oprechte lach blijkt waarde toe te voegen aan een persoon of gesprek en heeft de kracht om ons beeld van mensen en de beslissingen die wij maken, te beïnvloeden.’
In het kader van zaken doen zou een lach kunnen bijdragen aan het binnenhalen van een grote opdracht, of voor bijvoorbeeld obers een grotere fooi kunnen realiseren. Volgens Shore kan het onderzoek bijdragen aan het boosten van de economie. ‘Wanneer je iemand voor het eerst ontmoet, hangt je eerste indruk misschien wel af van hoe iemand lacht.’
‘Ons onderzoek wijst uit dat als mensen in een gesprek een lach niet beantwoorden met een eigen glimlach, het gesprek kan afbrokkelen. Een lach bespoedigt samenwerking en productiviteit op het werk. Als er meer gemeend gelachen wordt in vergaderingen, zullen de doelen van die vergadering waarschijnlijk ook sneller en makkelijker worden gehaald.’
Op het eerste oog lijkt het onderzoek misschien wat onecht, en Shore geeft toe dat er beperkingen zitten aan de resultaten, vooral refererend naar de sociale context waarin een lach voorkomt.
De experts van Bangor gaan echter verder met het onderzoeken van de kracht van een glimlach. Nieuwe software draagt bij aan het simuleren van meer sociale contexten en ook wordt onderzocht hoe de hersenen werken tijdens een gesprek met iemand anders.
Shore concludeert: ‘Mensen zijn experts op gebied van sociale omgang. Geen twee gesprekken zijn hetzelfde en als je een gesprek met iemand aangaat, is het moeilijk te zeggen waar het gesprek heen zal gaan. Ik ben geïnteresseerd in hoe mensen in staat zijn zich aan te passen aan verschillende sociale situaties en hoe de hersenen omgaan met de benodigde berekeningen.’
‘Als mensen zien dat iemand vriendelijk is, zullen ze meer genieten van de interactie en sterkere relaties opbouwen. Meer lachen kan helpen in het opbouwen van sterkere sociale netwerken die door het leven heen steun kunnen bieden.’
‘Komt u iemand tegen zonder glimlach:
schenk hem dan de uwe.‘
Nigel Phillips
